#forEBEr ...Mαθαίνοντας πως η κόρη του θέλει να εκδώσει μια επιλογή των ποιημάτων της σε κάποιο από τα περιοδικά της πρωτεύουσας, ο πατέρας απαίτησε να αποκτήσει ψευδώνυμο για να μην «ντροπιάσει το ένδοξο επίθετο». Η κόρη συμμορφώθηκε και στη ρωσική λογοτεχνία αντί για την Άννα Γκορένκο εισήλθε η Άννα Αχμάτοβα .Η Αννα διάλεξε το επώνυμο Αχμάτοβα, που ανήκε σε μία προγιαγιά της από τη φυλή των Τατάρων, απόγονη του θρυλικού Τζένγκις Χαν. Και αυτό όχι γιατί η ίδια αμφέβαλλε για το ταλέντο και την ορθότητα του δρόμου που επέλεξε ή αναζητούσε εκείνα τα οφέλη, τα οποία δίνει στον συγγραφέα η διττότητα· το σημαντικό έγκειτο στην αναγκαιότητα τήρησης της ευπρέπειας, στο βαθμό που στις οικογένειες της καλής κοινωνίας (και σε αυτές ανήκε η οικογένεια Γκορένκο) αντιμετώπιζαν το επάγγελμα του λογοτέχνη αφ υψηλού και το θεωρούσαν αξιοπρεπές για εκείνους που δεν είχαν άλλο τρόπο να δηλώσουν την παρουσία και την ύπαρξή τους. Οι αντιρρήσεις του πατέρα, ήταν αν θέλετε, υπερβολικές. Σε τελική ανάλυση οι Γκορένκο δεν ανήκαν στην κοινωνία των τιτλούχων οικογενειών. Από την άλλη πλευρά, ζούσαν στο Τσάρσκογιε Σελό – τη θερινή κατοικία της τσαρικής οικογένειας, ενώ η πολυετής γειτνίαση αυτού του είδους σπανίως περνάει χωρίς να αφήσει ίχνη, αλλά για την δεκαεπτάχρονη κόρη το πιο σημαντικό ήταν άλλο: πριν από εκατό χρόνια στο Λύκειο του Τσάρσκογιε Σελό «άνθιζε ανέμελα» ο Πούσκιν. Άννα Αχμάτοβα ( Анна Андреевна Ахматова) 23 Ιουνίου 1889 – 5 Μαρτίου 1966 «Άννα, η Πασών των Ρωσιών», μία από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της «Αργυρής Εποχής» στην ποίηση της Ρωσίας. ..... Όχι, δεν ζήτησα τον ξένον ουρανό, / ούτε φτερούγας ξένης προστασία- / είμουν με το λαό μου τότε εδώ / όπου ο λαός μου ζούσε μες στη δυστυχία. Αφιέρωση-πρόλογος, στο Ρέκβιεμ το 1961 από την ίδια, σε μετάφραση Άρη Αλεξάνδρου Το "Ρέκβιεμ" τυπώθηκε για πρώτη φορά στα ρωσικά το 1963 στο Μόναχο. Στη Ρωσία εκδόθηκε ολόκληρο στα τέλη της δεκαετίας του '80. Η αριστουργηματική μετάφραση του Άρη Αλεξάνδρου πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 1973. Στο μικρό εισαγωγικό του σημείωμα, που συνοδεύει τη μετάφρασή του στο «Ρέκβιεμ» της Αννας Αχμάτοβα, γράφει μεταξύ άλλων: «Ξέρω καλύτερα από κάθε άλλον ότι πρόκειται για μια κατά προσέγγιση απόδοση. Ελπίζω πως θα βρεθεί κάποιος άλλος, αξιότερός μου, που θα επιχειρήσει και θα πετύχει μια ακριβέστερη μεταφορά στη γλώσσα μας -ή μάλλον θα ξαναγράψει το ποίημα, γιατί... τα ποιήματα ξαναγράφονται, δεν μεταφράζονται-, με περισσότερο πόνο και εντονότερη οργή». Πηγές: Ιωσήφ Μπρόντσκι Άννα Αχμάτοβα, η θλιμμένη μούσα/ περιοδικό Στέπα Άννα Αχμάτοβα,Ρέκβιεμ εκδ.: Αγρα